Polityka rachunkowości jest opisem zasad, które dany podmiot stosuje do prowadzenia ksiąg rachunkowych. Dokument powinien uwzględniać wszystkie operacje finansowe, których dokonuje dany podmiot. Opis zasad rachunkowości należy sporządzić w języku polskim. Obowiązek stworzenia własnej polityki rachunkowości dotyczy każdego podmiotu, który prowadzi księgi rachunkowe i podlega Ustawie o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r.

Ustawodawca nie opracował żadnego formalnego wzoru polityki rachunkowości. Nie oznacza to, że przy tworzeniu dokumentu mamy całkowitą dowolność, co podkreśla specjalista reprezentujący biura podatkowe PG Partner Gospodarczy w Gdańsku, Łodzi, Poznaniu i Wrocławiu: – Chociaż nie mamy wzornika, to ustawa szczegółowo wylicza informacje, które powinna zawierać każda polityka rachunkowości. Pozostawia jednocześnie pole do uzupełniania dokumentu o elementy, które wynikają ze specyfiki działalności konkretnego podmiotu. Źródłem rozszerzeń mogą być Krajowe Standardy Rachunkowości (wprowadzane przez Komitet Standardów Rachunkowości), a w następnej kolejności Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej i Międzynarodowe Standardy Rachunkowości.

Celem wdrażania polityki rachunkowości jest stworzenie klarownych zasad prowadzenia rachunkowości. Z dokumentu korzystają osoby odpowiedzialne za prowadzenie księgowości, ale także organy kontrolne. Wprowadzając politykę rachunkowości, zyskujemy szansę na podniesienie standardów opisu operacji finansowych oraz jakości tworzonych okresowo sprawozdań.

Jakie elementy powinna zawierać polityka rachunkowości?

Najważniejsze elementy polityki rachunkowości wymagają, aby w dokumencie znalazły się następujące składniki:

  • określenie roku obrotowego – najczęściej pokrywa się on z rokiem kalendarzowym, w którego trakcie trzeba wyznaczyć okresy sprawozdawcze (kwartalne, półroczne),
  • opis metod wyceny – dotyczy aktywów i pasywów oraz sposobu ustalania wyniku finansowego,
  • opis sposobu prowadzenia ksiąg rachunkowych – dotyczy opracowania zakładowego planu kont, wykazu ksiąg rachunkowych (lub wykazu zbiorów danych przy prowadzeniu ksiąg rachunkowych) oraz opisu systemu przetwarzania danych (lub opisu systemu informatycznego przy prowadzeniu ksiąg rachunkowych przy użyciu komputera),
  • opis systemu służącego ochronie danych – w tym przede wszystkim dowodów księgowych, ksiąg rachunkowych (oraz dokumentów, które stanowią podstawę do zapisów w księgach).

Każda polityka rachunkowości jest inna

Polityka rachunkowości powinna odzwierciedlać specyfikę działalności prowadzonej przez daną firmę. Dlatego nie powstał żaden schemat i nie warto takich schematów bezrefleksyjnie stosować, czyli przekopiowywać polityk przygotowanych przez inne podmioty. Dokument nie powinien zawierać martwych zapisów, lecz odzwierciedlać faktyczny charakter prowadzonych przez dany podmiot operacji finansowych. Należy dążyć do tego, aby treść dominowała nad formą. W praktyce oznacza to dążenie do klarowności i jak najlepszego odzwierciedlenia rzeczywistości, kosztem tworzenia sformalizowanej, zamazującej obraz struktury.

Niezwykle istotną rolę odgrywa też zasada ciągłości. Oznacza ona stosowanie w kolejnych latach tych samych zasad prowadzenia ksiąg. Dzięki temu możliwe będzie zestawianie wyników z kolejnych okresów rozliczeniowych. Dotyczy to w szczególności sposobu grupowania operacji gospodarczych, sposobów wyceny aktywów i pasywów oraz prowadzenia ich amortyzacji, obliczania wyniku finansowego oraz metodologii przygotowywania sprawozdań finansowych.

Jeżeli zachodzi konieczność zmiany zasad w polityce rachunkowości, to należy dokładnie opisać, o jaką zmianę chodzi i jaki jest jej cel. Należy pamiętać, że niezależnie od momentu, w którym zapadła decyzja o dokonaniu zmian, można je wprowadzić w życie dopiero od pierwszego dnia następnego roku obrotowego.

Kto ponosi odpowiedzialność za przygotowanie i stosowanie polityki rachunkowości?

Tworzenie, aktualizacja i nadzór nad stosowaniem polityki rachunkowości to obowiązek kierownika jednostki. Może nim być osoba prowadząca działalność gospodarczą, dyrektor jednostki, zarząd czy wspólnicy prowadzący na równych prawach zarząd spółki. Oczywiście w praktyce polityka rachunkowości nie musi zostać opracowana fizycznie przez kierownika jednostki. Najczęściej jest ona dziełem głównego księgowego. Dobrym, bo zapewniającym wysoką jakość rozwiązaniem jest zlecenie przygotowania dokumentu w wyspecjalizowanym biurze rachunkowym.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj