Właśnie dołączyłaś do grona świeżo upieczonych mam? Chcesz być dobrze przygotowana do porodu i zastanawiasz się, jak prawidłowo zadbać o swojego malucha? Dowiedz się, czym jest kangurowanie i sprawdź, jakie pozytywne skutki niesie za sobą ta czynność.
Kangurowanie – co to jest?
Kangurowanie jest uznawane jako pierwszy, bezpośredni kontakt urodzonego dziecka z rodzicem. Czynność polega na komfortowym i bezpiecznym ułożeniu noworodka do piersi mamy, tak aby uzyskać efekt „skóra do skóry”. Dzięki takiej pozycji Maluch ma możliwość wsłuchania się w bicie serca najbliższej mu osoby. Kołysanie wynikające z unoszenia się klatki piersiowej oraz ogrzewanie ciepłem skóry sprawia, że dziecko czuje się jak w łonie matki. Podczas tej czynności wskazane jest:
- wyciszenie wszystkich hałasów zewnętrznych,
- głaskanie dziecka,
- dotykanie malucha,
- przytulanie noworodka.
Kiedy wykonuje się kangurowanie?
Kangurowanie stanowi podstawową czynność tzw. standardowej opieki okołoporodowej. Wykonuje się je tuż po narodzinach dziecka, najczęściej przed jego zważeniem i mierzeniem. Podkreśla się bowiem, że istotne są pierwsze dwie godziny po porodzie. W tym czasie dziecko adaptuje się do świata zewnętrznego najbardziej. Wskazuje się, że kangurowanie poporodowe powinno trwać aż do zakończenia pierwszego karmienia.
Kangurowanie warto powtarzać w szpitalu nawet kilka dni po porodzie, jak i po powrocie do domu. Wyróżnia się cztery rodzaje tej czynności, podzielone właśnie ze względu na czas wykonywania rytuału:
- kangurowanie bardzo wczesne – bezpośrednio po porodzie,
- kangurowanie wczesne – pierwsza doba po urodzeniu,
- kangurowanie pośrednie – do 7 dni po narodzinach dziecka,
- kangurowanie późne – wiele dni po porodzie.
Kto może podejmować się kangurowania?
Bardzo często kangurowanie wykonuje się na noworodkach, które przyszły na świat zbyt wcześnie. Wcześniaki wymagają jeszcze większej opieki, zapewniającej jak najlepszą adaptację w nowym środowisku. Metoda ta sprawdza się również doskonale u dzieci, u których w trakcie narodzin doszło do komplikacji. Bliski kontakt ze skórą mamy wpływa pozytywnie na ich rozwój.
W przypadku, gdy wykonanie kangurowania przez mamę jest niemożliwe, na przykład ze względu na powstałe problemy w trakcie porodu, należy znaleźć tzw. zastępstwo. Osobą, która świetnie sprawdzi się w kangurowaniu jest również ojciec dziecka.
Warto podkreślić, że o ile stan dziecka i jego mamy na to pozwala, to czynność ta jest wskazana nawet po ciąży wykonanej przy pomocy cięcia cesarskiego.
Kangurowanie – jakie ma zalety?
Udowodnione jest, że kangurowanie wpływa pozytywnie na wiele czynników związanych z rozwojem dziecka, jak i stanem fizycznym, psychicznym i emocjonalnym matki po porodzie. Do największych zalet zalicza się między innymi:
- lepszą adaptację noworodka do nowo otaczającego go świata,
- zwiększenie łatwości w zasypianiu malucha,
- nabycie umiejętności ssania piersi,
- emocjonalne zbliżenie się mamy i dziecka,
- zwiększenie więzi pomiędzy noworodkiem a rodzicem,
- przyspieszenie regeneracji macicy oraz zmniejszenie krwawienia u matki,
- zmniejszenie możliwości powstania tzw. baby blues, czyli depresji poporodowej,
- lepszy rozwój malucha na późniejszych etapach jego życia.
Kangurowanie to czynność, na którą decyduje się niemal większość przyszłych mam. Rytuał pozytywnie wpływa nie tylko na rozwój noworodka, ale także dobrostan pacjentki. O tym, w jaki sposób prawidłowo wykonać kangurowanie zarówno po porodzie, jak i po powrocie do domu, można przeczytać na blogu MamaFizjoterapeuta.
